Showing 1–9 of 30 results
Zwarte thee is ontstaan tijdens de periode van de Chinese Ming-dynastie in 1590, daarvoor werd vooral oolong en groene thee gedronken. Zwarte thee is eigenlijk per toeval ontdekt in de provincie Fuijan. Oorspronkelijk werd de eerste zwarte thee, Lapsang Souchoung, in de zeventiende eeuw ook ‘rode thee’ genoemd (opgeschonken heeft de thee eerder een rode kleur).
Omwille van een inval van het leger was de theefabriek gesloten en was er dus een vertraging in de theeproductie. De theebladeren bleven lang liggen, waarbij ze donkerrood kleurden door oxidatie. Een landbouwer wou het droogproces wat versnellen en legde de theebladeren bij het vuur van dennenbomen. Zo creeërde hij een eerste rokerige zwarte thee die Lapsang Souchoung werd genoemd.
Zwarte en groene thee (en andere thee) worden allebei gemaakt van de bladeren van de Camellia sinensis-plant. Het grote verschil is dat de bladeren van zwarte thee na het plukken eerst verwelken. De blaadjes worden zo minder vochtig en zachter. Daarna worden ze machinaal of met de hand gerold en blootgesteld worden aan de lucht om een oxidatieproces op gang te brengen. Dat maakt dat de bladeren donkerbruin kleuren en zorgt dat de smaken sterker en intenser worden. De bladeren van groene thee ondergaan niet zo’n proces en blijven dus veel lichter van kleur. Het hele oxidatieproces is complex en wordt nauwlettend bijgehouden door een teamaster die ervoor zorgt dat de temperatuur goed is en de omgeving vochtig genoeg is. Als de thee klaar is met oxideren wordt de thee gedroogd in de oven of een wok.
Net zoals groene en andere theesoorten is zwarte thee enorm gezond. Het is niet-gezoet en calorie-arm en een goed alternatief voor koffie en energiedrankjes, omdat het minder caffeïne bevat, maar wel genoeg om je een oppepper te geven. De energie die je krijgt van groene of zwarte thee is anders dan die van koffie; ze is stabieler. Zwarte thee helpt je alerter en efficiënter te werken.
Het bevat krachtige groepen aan polyfenolen, een soort van antioxidanten, waaronder EGCG’s, ofwel epigallocatechinegallaten, catechinen en het aminozuur L-theanine die zorgen voor een bescherming tegen heel wat chronische ziektes.
Studies hebben aangetoond dat regelmatig zwarte thee drinken de kans op hart- en vaatziektes vermindert. Het drinken van drie kopjes zwarte thee per dag bleek voldoende om het aantal antioxidanten in het lichaam aanzienlijk te doen stijgen.
Een andere studie bewees dat zwarte thee het cholesterolgehalte verbetert bij mensen met een risico op een hartaandoening, maar ook bij mensen die aan obesitas lijden. Zwarte thee helpt ook bij het verminderen van het lichaamsgewicht, omdat het polyfenolen bevat die zwaarlijvigheid afremmen, omdat ze vetten verteren en opnemen en complexe suikers onderdrukken.
Het langdurig drinken van zwarte thee is ook goed om een hoge bloeddruk te verlagen. Daarnaast kan zwarte thee het ontstaan van kanker voorkomen en ondersteunt het een goede gezondheid van de darmen.
Hoe drinken wij zwarte thee?
Zwarte thee was de eerste thee die werd geïntroduceerd in Europa, meer bepaald door de Britten die theeland India als kolonie hadden. Het was vooral geliefd in aristocratische kringen en het vormde een statussymbool. Omdat het niet per se de beste thee was die tot in Europa geraakte was de smaak niet altijd heel geraffineerd en om dat te verzachten deden de Engelsen er suiker en daarna ook melk bij.
Wij drinken hem graag puur natuurlijk, gezien wij wel met heerlijke kwaliteit werken! Dat vormt de belangrijkste stap in het theedrinken: kies voor goede thee. Laat het water opwarmen tot net onder het kookpunt, tot 90 à 95 graden Celsius, en kies het liefst voor flessenwater of filterwater. Per kopje neem je 3 gram thee. Laat de thee zo’n 3 a 4 minuten infuseren, afhankelijk van hoe straf je de thee wenst. Wil je graag een sterke thee, neem dan iets meer theebladeren en laat het iets langer infuseren.