Toont alle 5 resultaten
What’s not to like about white tea? Witte thee is de minst bewerkte theesoort in vergelijking met groene en zwarte thee en behoudt daardoor heel wat antioxidanten. Net zoals de andere theesoorten wordt witte thee gemaakt van de Camellia Sinensis-plant. De blaadjes en knoppen worden geplukt net voordat ze helemaal open zijn, op het moment dat ze bedekt zijn met fijne witte haartjes, vandaar dus de benaming ‘witte’ thee.
Hoe zet je lekkere witte thee?
Net zoals bij andere theesoorten is het belangrijk om op een aantal zaken te letten.
- Maak je water niet warmer dan 85 graden Celsius.
- Per liter water gebruik je 12 gram losse witte thee.
- Laat de thee een paar minuten, tussen de 2 en 6 minuten, trekken. Witte thee mag iets langer infuseren dan groene thee.
Waarom is witte thee zo gezond?
- Thee is in het algemeen goed voor de gezondheid dankzij zijn hoge dosis antioxidanten en gezien dat witte thee dus nog meer antioxidanten bevat dan groene thee, maakt het dat de thee nog populairder is geworden. Witte thee bevat namelijk een specifiek soort polyfenolen, catechines genaamd, die werken als antioxidanten en dus onze cellen beschermen tegen schade door vrije radicalen. Een teveel daarvan wordt gekoppeld aan veroudering, chronische ontstekingen, kanker en een verminderd immuunsysteem. Kort gezegd: het drinken van witte thee is dus een goed idee als je graag je gezondheid wilt ondersteunen, want het bevat stoffen die heel wat schadelijke processen zoals osteoporose afremmen. Zo toonden studies dat het drinken van witte thee-extract de groei van darmkankercellen onderdrukte en ervoor zorgde dat ze zich verspreidden. De meeste onderzoeken waren wel proefbuistesten; er moet dus nog veel meer onderzoek gebeuren op mensen.
- Witte thee is ook goed voor het hart: uit een analyse van vijf studies werd vastgesteld dat mensen die drie kopjes witte thee of meer dronken per dag 21 procent minder kans liepen op een hartziekte. Andere studies toonden dan weer dat de polyfenolen in witte thee ervoor zorgden dat de slechte LDL-cholesterol niet geoxideerd geraakt, wat ook weer het risico op een hartziekte vermindert. Natuurlijk moet je witte thee nu niet als een wondermiddel gaan beschouwen; zorg er altijd voor dat je het integreert in een evenwichtig eetpatroon met veel groenten en fruit en in een gezonde levensstijl met veel beweging en rust.
- De polyfenolen in onder meer witte thee hebben nog een superkracht; ze kunnen er namelijk voor zorgen dat je minder insulineresistent Dat is een aandoening waarbij je lichaam door te veel suiker te consumeren op een gegeven moment niet meer reageert op insuline. Zo ontstaan er veel chronische ziektes zoals diabetes type 2, het metabool syndroom en hartziektes. Het drinken van witte thee kan dus mee ondersteunen om de bloedsuikerspiegel te verbeteren en minder resistent te worden aan insuline, maar er moeten wel nog meer onderzoeken op mensen gebeuren om verdere duidelijkheid te scheppen over de effectieve impact.
- Het polyfenol EGCG of epigallocatechinegallaat, dat ook in groene thee bijvoorbeeld zit, zou mee beschermen tegen ziektes als Alzheimer en Parkinson. Het specifieke polyfenool (een soort antioxidant) bestrijdt ontstekingen en voorkomt dat eiwitten aan elkaar vastklitten en zo zenuwen in de hersenen beschadigen.
Witte thee: de champagne onder de thee
Zoals je weet mag Champagne alleen Champagne genoemd worden als het geproduceerd is in de Champagnestreek. Hetzelfde geldt voor witte thee: Chinezen vinden dat de thee alleen zo genoemd mag worden als het uit het Chinese district Fujian komt en meer in het bijzonder gemaakt zijn van de Da Bai- en de Da Hao-theeplanten. Toch vindt je steeds meer mooie en lekkere witte theesoorten in andere landen terug, zoals in Nepal, Sri Lanka, India, Malawi en Kenia. De voorwaarde is dat de jonge theebladeren en knoppen maar enkele weken op een jaar mogen worden geplukt en dan nog alleen op dagen waarop het niet regent of te nat is. Gezien de theebladeren amper bewerkt worden is het de kunst om ze snel te plukken en ze in de lucht de laten drogen.
In het prille begin van de theegeschiedenis, rond de 2e eeuw voor Christus, werd witte thee in de lucht gedroogd en toegevoegd aan kokend water, samen met kruiden en specerijen. Het extract was heel sterk en bitter en werd vooral in medicinale context gebruikt. Later, in de eerste eeuw na Christus, begon men pure thee te drinken. Rond deze periode werden de Da Bai-en Da Hao-witte theeplanten ontdekt en werd het theedrinken een essentieel onderdeel van het dagelijks leven. De gewone burgers moesten zelfs elk jaar een belasting betalen aan de keizer in de vorm van thee, het liefst een zo uniek en verrassend mogelijke thee. Zo vond witte thee uiteindelijk zijn weg naar de keizer, die besloot het in zijn tuin te kweken. Alleen de beste jonge knoppen werden geplukt en verwerkt, wat veel tijd in beslag nam en een enorm delicaat werk was. In die tijd was het alleen de keizer en zijn hofhouding die dat monnikenwerk mochten doen. Het ging zelfs zo ver dat het verhaal wil dat witte thee alleen door maagden met witte handschoenen aan mocht geschonken worden.